Gerçək mənasıyla "iman", inanmaq və inandığına tabe olmaqdır (uymaqdır). Nevar ki çoxumuz inandığımız halda tətbiqini axsadır və ya etmirik.
Imanı qorumanın ən əhəmiyyətli təbəqəsi fərzlərdir. Daha sonra fərzlərə yaxın olan və edilməməsində əzab tələb edən vaciblər, sırasıyla sünnələr, müstəhablar, menduplar və digər boşlardır. Bu ünsürlər yuxarıdan etibarən yerinə yetirildiyi müddətcə, iman möhkəmə alınar. Necə ki, Allah(c. c) ən böyükdür. Yaxşı ən böyük olan bir varlığa lazım olan dəyərin verilməsi lazım deyilmi? Əlbəttə ki lazımdır. Hətta o ən böyük şəxsin (Allahın) əmr etdiklərindən daha çoxunu edərək özümüzü ona sevdirməli, razılığı üçün çox işləməliyik. Yaşadığımız bu dünya bizim üçün bir iş yeridir. Burada nə qədər çox çalışılıb saleh əməllər işlənər və Allah(c. c) razılığı üçün məşğuliyyət olunsa, qarşılığı belə ki: Həm "din-i islam"a kömək edilmiş (qatqı təmin etmiş olar), həm Allahın sonsuz rəhmətinə ümid bağlamış olar, həm də "Dinclik-i Ilahi" ilə ürəklərə dinclik, xoşbəxtlik, nur dollar.
Işdə bu 6 ədəd ünsür, dini mükəlləfiyyəti altına girmiş hər Müsəlmanın bilməsi və Cənab-ı Allaha yaxınlaşması üçün bunları tətbiqi lazımdır. Mən edə bilməm, mən anlamam düşüncəsində deyil, heç olmasa məşğul olmalıyıq. Şübhəsiz bu məşğuliyyətin və yaxşı niyyətində bir əvəzi vardır.
|