 Zalım bir qubernator vardı. Bu qubernator bir gün adamlarını göndərərək Həsən Bəsri Həzrətlərini tutdurmaq istədi. O da bir vaxt öyrətdiyi Həbibi Naşı Həzrətlərinin daxmasına gəlib gizləndi. Qubernatorun adamları gəldi və dedi:
- Həsən Bəsrini (r.ə.) gördünmü? deyə soruşdular.
O çox sakit dedi:
- Bəli, dedi.
- Hardadır?
- Bu daxmamda...
Adamlar heç cür Həsən Bəsri Həzrətlərini tapa bilmədilər. Çölə çıxınca dedilər:
- Ya şeyx, nə üçün yalan danışırsan? dedilər.
- Mən yalan danışmadım, dedi. Siz görə bilmədinizsə, mənim günahım nədir?
Bir də girdi, axtardı, lakin tapa bilmədilər. Onlar gedincə, Həsən Bəsri Həzrətləri:
- Ey Həbib! Bilirəm ki Rəbbim sənin hörmətinə görə məni onlara göstərmədi. Lakin yerimi nə üçün söylədin, müəllimlik haqqı yoxdurmu? dedi.
Həzrəti Həbib xəcalətli bir şəkildə söylədi:
- Ey Ustadım! Sizi tapa bilməmələri mənim hörmətimə görə deyil, doğru söylədiyimizdəndir. Çünki bilirsiniz ki, Doğruların köməkçisi Allahdır. Əgər yalan danışsaydım, sizi də məni də aparardılar, dedi.
Şərh etməyə, bir zalımın əlindən bir məzlumu qurtarmaq üçün, yalan danışmağa əsasın olduğu yerlər olsa belə, üstün olan, əgər Həbibi Naşı Həzrətləri kimi bir təslimiyyətiniz varsa, o da doğrunu dilə gətirməkdir.
| 
